Ni
busara kwa Serikali yeyote iwayo, kufanya kila linalowezekana kuepuka
kuingia kwenye mgogoro na walimu. Maana, ualimu una maana zaidi ya kazi
ya kufundisha darasani. Mwalimu ni mlezi pia. Ni kiungo muhimu kati ya
Serikali na jamii. Ni msaidizi muhimu katika kuzifanya kazi nyingine za
Serikali.
Alhamisi
ya juma la jana nilijionea mwenyewe athari za mgomo wa walimu. Ndio,
nilibahatika kufanya ziara ya miguu kutembelea shule ya msingi Mbaruku
iliyopo Bagamoyo Mjini.
Hapo
niliwakuta walimu wakiwa ofisini huku wakifanya kazi za makaratasi.
Wanafunzi walikuwa nje wakicheza. Wengine walikuwamo darasani bila
walimu.
Wanafunzi
wanasema; " Walimu wamegoma". Walimu nao wanasema: " Tuko kazini, si
unatuona!". Lakini, mtu mzima unaelewa kinachoendelea.
Niliingia
darasa la saba lisilo na mwalimu. Nikakaa kwenye dawati kushuhudia
mwanafunzi akiwafundisha wenzake. Na mazungumzo yangu na wanafunzi hao
yaliyofuatia yalinipa mapya ya kutafakari.
Kama
mwalimu, na kama mzazi , nilisikitika sana kumwona mtoto aliyekuwa
akihangaika kuwasaidia wanafunzi wenzake wa darasa la saba kukokotoa
hesabu.
Nami
nilikaa kwenye dawati kama wanafunzi wengine, nilijaribu kumwelewa
mwanafunzi yule. Hapana, yumkini alikuwa hodari wa hesabu, lakini, kuwa
hodari wa hesabu ni kitu kimoja, na kuwafundisha wengine wakuelewe ni
kitu kingine kabisa. Hatuwezi kuendelea na hali hii.
Ni
muhimu sasa kwa pande zote; walimu na Serikali, kutanguliza hekima na
busara. Wakae chini na kuzungumza kumaliza kadhia hii, kwa kutanguliza
wajibu wetu kwa watoto hawa. Kwa kutanguliza maslahi mapana ya taifa
letu.
Kamwe
Serikali haiwezi kudai kuwa imeshinda mgogoro na walimu kwa njia ya
hukumu ya mahakama. Maana, busara zinatwambia, kama mwalimu ameshindwa
mahakamani kwa kile anachodai kuwa ni haki yake atimiziwe na mwajiri
wake, basi, atarudi darasani shingo upande. Hivyo, kama taifa, sote
tutakuwa tumeshindwa.
Ni
vema na ni busara, kwa mgogoro kati ya walimu na Serikali kama mwajiri
ukamalizwa kwenye meza ya mazungumzo. Wenye kudai haki yao wanaweza
wasitimiziwe kila wanachokidai, lakini, wanaweza kuondoka kwenye meza ya
mazungumzo wakiwa na chochote, hata kama ni ahadi. Ni kuonyesha
kutambua mchango wao, kuonyesha kuwa wanathaminiwa na kuheshimiwa.
Tukumbuke,
kuwa nchi yetu ingali katika huzuni ya uwepo wa mgogoro kati ya
madaktari wetu na Serikali yetu. Ni huzuni iliyochanganyika na hofu na
mashaka. Suluhu ya kushikana mikono bado haijapatikana.
Inasikitisha, maana, hii ni nchi yetu, waliogoma huko nyuma ni madaktari wetu, na sasa ni walimu wetu, na inayogomewa ni Serikali yetu. Ni wananchi wa nchi hii wenye kutaabika kutokana na migomo hii.
Haya
ni mambo ya kuhuzunisha sana. Ni mambo yenye kuitia doa nchi yetu. Huko
nyuma kuna tuliosisitiza, na hapa narudia kusisitiza msimamo wangu kama
Mtanzania ninayeipenda nchi yangu, kuwa hakuna njia nyingine ya
kuimaliza migogoro hii bali ni kwa njia ya mazungumzo ya kindugu na
kirafiki.
Wahusika
wana lazima ya kukaa kwenye meza moja kama Watanzania na kuitafuta
suluhu ya migogoro hii kwa manufaa ya nchi yetu na watu wake.
Maana, mgomo wowote ni jambo la hasara. Kila siku inayokwenda kukiwa na mgomo ina maana ya hasara kwa nchi na watu wake.
Naam,
huu ni wakati wa kutanguliza busara na hekima. Tufanye yote, lakini,
njia mujarabu ya kutanzua migogoro katika jamii yetu ni mazungumzo
katika mazingira ya kuheshimiana, basi. Nahitimisha.
Mungu Ibariki Tanzania, Mungu Ibariki Afrika.
0788 111 765, 0754 678, 0712 95 6131
chanzo gazeti la mwananchi
